مینیمالیستی،سبک زندگی کمینه گزینی



تجربه ها،خاطره ها،عادتها،رفتارها،افکار و واگویه های درونی هر شخص در زندگی بستگی به راه و مسیری که گذرونده و آدمهایی که همراهش در اون مسیر بودن داره که گاهی خوشن وگاهی تلخ و دردناک.

گاهی مسیر گذشته میتونه یاد آور اشتباهات وتلخکامیها و درهم شکستگیهای زیادی باشه.دلیلش شاید همراهایی باشن که همراهیت کردن یا تو مجبور بودی همراهشون باشی.

میخوایی فراموش کنی؟

میخوایی جبران کنی؟

نه!!نمیشه!

گذشته هیچوقت به جاو برنمیگرده،فقط میتونه در موقعیت مشابه تکرار بشه.

میخوایی جلوی تکرارشو بگیری؟؟

تنها یه راه داره باید تغییر کنی!!!

عوض شو تا مسیر پیش روت عوض شه!!!


این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر

وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین

وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق

بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.


این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.


تجربه ها،خاطره ها،عادتها،رفتارها،افکار و واگویه های درونی هر شخص در زندگی بستگی به راه و مسیری که گذرونده و آدمهایی که همراهش در اون مسیر بودن داره که گاهی خوشن وگاهی تلخ و دردناک.

گاهی مسیر گذشته میتونه یاد آور اشتباهات وتلخکامیها و درهم شکستگیهای زیادی باشه.دلیلش شاید همراهایی باشن که همراهیت کردن یا تو مجبور بودی همراهشون باشی.

میخوایی فراموش کنی؟

میخوایی جبران کنی؟

نه!!نمیشه!

گذشته هیچوقت به جلو برنمیگرده،فقط میتونه در موقعیت مشابه تکرار بشه.

میخوایی جلوی تکرارشو بگیری؟؟

تنها یه راه داره باید تغییر کنی!!!

عوض شو تا مسیر پیش روت عوض شه!!!


گاهی که به اشتباهات توی زندگیم فکر میکنم به چیز های گذشته.از اینکه چرا اون اشتباهات رو کردم پشیمونم ویه حس خجالت و غمی منو میگیره.
بعد دوباره به قضیه که نگاه کنم میبینم شاید اون اشتباهات دلیلش نداشتن آگاهی و تجربه بوده باشه.آدمی هر لحظه در حال آزمون و خطاست.اگر اشتباه نکنه یاد نمیگیره.خب چیزی که نمیشه جلوش رو گرفت.باید به این فکر کنم اشتباه کردن دلیل بر رشده!!
اینکه بفهمی کاری که کردی اشتباه بود همین پی بردنه خودش یعنی تو رشد کردی و عاقل تر شدی!!
پس خودتو ببخش و برای گذشته ایی که گذشته غصه نخور و خجالت زده نباشد عزیزم!!


پ.ن:انسان برای خطا کردن و جبران خطا زاییده میشود
خطا، دلیل تازگی راه است - دلیل رشد، دلیل باز شدن، و دلیل اینکه انسان نمی‌خواهد و نمیتواند فقط به تجربه شده‌ها قناعت کند.

#نادر_ابراهیمی
#آتش_بدون_دود



جایی خونده بودم تا جایی که میتونی باید بنویسی،تو هر موقعیتی وراجع به هر چیزی که برات اتفاق میفته.راجع به اتفاقایه خوب یا بد ، درگیریهای ذهنی ، شادیهای زندگی ، لحظه های شیرین و لذت بخش زندگی ، برنامه های آینده ،  مواقع پر استرس یا ناراحتی ها و دلشکستگی ها ، مورد ظلم واقع شدنها و بی مهری ها والی ماشا الله.
این کار چندتا حسن داره!
اینکه بار استرس و ناراحتی و تحمل از حد خارج شده رو تا حدودی سبک میکنه چون احساس میکنی کمی تخلیه میشی
اینکه به عنوان یک یاد آور برات بمونه تا از موقعیتهای گذشته چه خوب چه بد درس عبرت بگیری!خب هر کس مسیر زندگیه خودشو داره پس به راهنمای سفر منحصر به خودش هم احتیاج داره
و اینکه شاید استعدادهای نهفته ایی در درونت باشه که با نوشتن بروز پیدا کنه.
شاید بعدها دوباره به اون نوشته ها برگردی و خودت رو دوباره ارزیابی کنی.

و در ضمن نوشته های شخصیتونو در دسترس دیگران قرار ندید!میدونید؟ درونیات هر کس میتونه مخربترین سلاح برای خودش باشه اونم اگه به دست دیگران بیفته.







پ.ن: با راه دادن افکار مخرب و مزاحم به ذهنت خودتو زجر نده!!

پ.ن:
پرواز قشنگ است ولی بی غم و منت
منت نکش از غیر و پروبال خودت باش

صد سال اگر زنده بمانی گذرانی
پس شاکر هر لحظه و هر سال خودت باش


 




گاهی که به رفتار و افکار و بعضی عادتهای خودم نگاه میکنم میبینم چقدر شبیه کسایی شدم که ازشون بدم میاد بعد فکر میکنم ناخوداگاه اگه هر چقدر بیشتر شبیه اونا بشم باید بیشترم از خودم بدم بیاد
خب این وحشتناک نیست؟؟
این تله مغزی هست که باید دورش زد
چجوری؟؟
بنظرم برای پیدا کردن عادتهای خوب،باید با آدمایی زندگی و مراوده کرد که اون عادتهارو دارن و همیشه بهش عمل میکنن.اینطوری به طور اتوماتیک میتونی اون عادتارو توخودت شکل بدی.
بیشتر نگاه کن ببین با چجور آدمایی ارتباط داری!؟؟
من؟؟
خب اگر صادق باشم میتونم بگم بیشترشون رفتارهای سمی زیادی دارن.یعنی من تو یه منطقه خط قرمز هستم!!
گاهی دلم میخواهد با یه پرش بلند از این منطقه بزنم بیرون!!ولی چکار میشه کرد همچین چیزی امکان پذیر نیست.یا به طور کامل امکان پذیر نیست!!
چرا؟؟
چون خیلی از اون ادما اعضایه خانواده و فامیل هستن ونمیشه اونا یاخودمو حذف کنم
راه حل ؟؟
خب نمیخوام سازش کنم.فعلن باید مقاومت کنم.
برای تثبیت خودم دارم تلاش میکنم.سخته!ولی به تلاش ادامه میدم،چون من دنبال نتیجه ی مورد قبول خودمم.
خب به این کار نمیشه گفت "به چالش کشیدن خود"؟؟
آدما برای اینکه رشد کنن نیاز دارن در مقطعهایی از زندگیشون خودشونو محک بزنن یا به چالش بکشن.
و من اینو مرحله اول رشد در مسیر جدید تلقی میکنم.سعی میکنم بیشتر تلاشمو کنم تا با موفقیت به انجام برسونمش!




پ.ن:نورونهای آیینه ایی؛



بنظرم برای اینکه صدمه نبینی همیشه باید سه قدم بلند از کسایی که آزارت میدن فاصله داشته باشی.
این سه قدم مرزی هست که باید حفظ بشه و شامل کارهایی هست که باعث ارتباط کمتر با این نوع افراد میشه!

سه قدم بلندت شامل چه کارایی میشه؟؟



#به_وقت_عصبانیت
#بنویس_خودتو_خالی_کن
#فراموش_کن_ولی_درس_عبرت_بگیر!!☺


پ.ن:تعداد آدم‌هایی که من واقعا دوست‌شان داشته باشم زیاد نیست، تعداد کسانی که نظر خوبی درباره‌شان دارم از آن هم کمتر است. من هرچه بیشتر دنیا را می‌شناسم، از آن ناراضی‌تر می‌شوم! هر روز که می‌گذرد بیشتر معتقد می‌شوم که آدم‌ها شخصیتِ ناپایداری دارند و نمی‌شود روی ظواهر لیاقت یا فهم و شعورشان حساب کرد

#جین_آستین
#کتاب_غرور_و_تعصب


تجربه ها،خاطره ها،عادتها،رفتارها،افکار و واگویه های درونی هر شخص در زندگی بستگی به راه و مسیری که گذرونده و آدمهایی که همراهش در اون مسیر بودن داره که گاهی خوشن وگاهی تلخ و دردناک.

گاهی مسیر گذشته میتونه یاد آور اشتباهات وتلخکامیها و درهم شکستگیهای زیادی باشه.دلیلش شاید همراهایی باشن که همراهیت کردن یا تو مجبور بودی همراهشون باشی.

میخوایی فراموش کنی؟

میخوایی جبران کنی؟

نه!!نمیشه!

گذشته هیچوقت به جلو برنمیگرده،فقط میتونه در موقعیت مشابه تکرار بشه.

میخوایی جلوی تکرارشو بگیری؟؟

تنها یه راه داره باید تغییر کنی!!!

عوض شو تا مسیر پیش روت عوض شه!!!


گاهی که به اشتباهات توی زندگیم فکر میکنم به چیز های گذشته.از اینکه چرا اون اشتباهات رو کردم پشیمونم ویه حس خجالت و غمی منو میگیره.
بعد دوباره به قضیه که نگاه کنم میبینم شاید اون اشتباهات دلیلش نداشتن آگاهی و تجربه بوده باشه.آدمی هر لحظه در حال آزمون و خطاست.اگر اشتباه نکنه یاد نمیگیره.خب چیزی که نمیشه جلوش رو گرفت.باید به این فکر کنم اشتباه کردن دلیل بر رشده!!
اینکه بفهمی کاری که کردی اشتباه بود همین پی بردنه خودش یعنی تو رشد کردی و عاقل تر شدی!!
پس خودتو ببخش و برای گذشته ایی که گذشته غصه نخور و خجالت زده نباشد عزیزم!!


پ.ن:انسان برای خطا کردن و جبران خطا زاییده میشود
خطا، دلیل تازگی راه است - دلیل رشد، دلیل باز شدن، و دلیل اینکه انسان نمی‌خواهد و نمیتواند فقط به تجربه شده‌ها قناعت کند.

#نادر_ابراهیمی
#آتش_بدون_دود


آخرین ارسال ها

آخرین وبلاگ ها

آخرین جستجو ها